GERİ DÖN
Ders Öğretim Planı
| Dersin Kodu | Dersin Adı | Dersin Türü | Yıl | Yarıyıl | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| MYÖZG1002 | Halkla İlişkiler ve İletişim | Ders | 1 | 2 | 3,00 |
Dersin Seviyesi
Önlisans
Dersin Sunulduğu Dil
Türkçe
Dersin Amacı
Bu dersin sonunda öğrenciler; 1)Genel olarak iletişimin ne anlama geldiğini, önemini ve gerekliliğini kavramış olur,iletişim sürecini öğrenir. 2)Etkin bir dinlemenin iletişimdeki yeri ve önemini kavrar 3)İletişim türleri ve iletişimde karşılaşılan engelleri ve bu engelleri aşma yollarını öğrenir. 4)Örgütsel iletişimin nasıl gerçekleştiğini, önemini ve işleyişini kavramış olur. 5)Resmi ve özel iş yazıları hakkında bilgi sahibi olur. 6)Bilgi teknolojilerinin iletişimdeki yeri ve önemini öğrenir.
Dersi Veren Öğretim Görevlisi Görevlileri
Öğretim Görevlisi Sami AKMAN
Öğrenme Çıktıları
| 1 | Genel olarak iletişim ve iletişim süreci , Etkin Dinleme |
| 2 | İletişim türleri ve iletişimde karşılaşılan engeller |
| 3 | Örgütsel iletişim ve işleyişi |
| 4 | Resmi ve özel iş yazıları |
| 5 | Bilgi teknolojileri ve iletişim |
Öğrenim Türü
Birinci Öğretim
Dersin Ön Koşulu Olan Dersler
Yok
Ders İçin Önerilen Diğer Hususlar
Yok
Dersin İçeriği
İnsanların duygu, düşünce ve isteklerini bir kanal aracılığı ile iletmeleri sürecidir.
Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği
| Hafta | Teorik | Uygulama | Laboratuvar |
|---|---|---|---|
| 1 | HALKLA İLİŞKİLERİN BİR GEREKSİNİM OLARAK ORTAYA ÇIKIŞI Prof. Dr. Mete ÇAMDERELİ Arş. Gör. Betül ÖNAY DOĞAN YARARLANILAN KAYNAKLAR Balta Peltekoğlu, F. (2007). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta. Çamdereli, M. (2008). İletişime Giriş. İstanbul: Dem. Fiske, J. (2003). İletişim Araştırmalarına Giriş. çev. Süleyman İrvan. Ankara: Bilim Sanat. McQuail, D. ve Windahl, S. (2005). İletişim Modelleri. çev. Konca Yumlu. Ankara: İmge. Sabuncuoğlu, Z. (1998). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Bursa: Ezgi. Tekinalp, Ş. ve Uzun, R. (2006). İletişim; Araştırma ve Kuramları. İstanbul: Beta. Theaker, A. (2006). Halkla İlişkilerin El Kitabı. İstanbul: MediaCat. | ||
| 2 | HALKLA İLİŞKİLERİN TARİHSEL VE TEORİK GELİŞİMİ YARARLANILAN KAYNAKLAR Asna, A. (1997). Halkla İlişkiler Public Relations P.R. Dünden Bugüne Bir SanatMeslek Öyküsü. İstanbul: Sabah Kitapları. Balta Peltekoğlu, F. (2007). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta. Chaumely, J. et Huisman, D. (1989). Les Relations Publiques. Paris: Presses Universitaires de France. Ertekin, Y. (1995). Halkla İlişkiler. Ankara: TODAİE. Gryspeerdt, A. (1995). Une industrie de la célébration Des relations publiques à la communication d'organisation. Brüksel: Editions Vie Ouvrière. Gürüz, D. (1993). Halkla İlişkiler Teknikleri. İzmir: E.Ü. İletişim Fakültesi Yayınları. Kadıbeşegil, S. (1986). Halkla İlişkilerde Temel İlkeler. İzmir: Tükelmat. Kazancı, M. (1992). Halkla İlişkiler. Ankara: Savaş. Mardin, B. (t.y.). Değerli Dostum. İstanbul: Sanimat Ltd. Tortop, N. (1993). Halkla İlişkiler. Ankara: Yargı. Ugeux, W. (1973). Les Relations Publiques. Verviers: Editions Gérard&C | ||
| 3 | HALKLA İLİŞKİLERİN TANIMI, AMACI VE FELSEFESİ YARARLANILAN KAYNAKLAR Asna, A. (1993). Public Relations Temel Bilgiler. İstanbul: Der. Budak, G. ve G. (1995). Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta. Çekirge Paksoy, A. (1999). Türkiye’de Halkla İlişkiler Uygulamaları. İstanbul: Rota. Ertekin, Y. (1995). Halkla İlişkiler. Ankara: TODAİE. Gürüz, D. (1993). Halkla İlişkiler Teknikleri. İzmir: E.Ü. İletişim Fakültesi Yayınları. Kadıbeşegil, S. (1986). Halkla İlişkilerde Temel İlkeler. İzmir: Tükelmat. Kazancı, M. (1992). Halkla İlişkiler. Ankara: Savaş. Morel, P. (1991). Relations publiques relations presses Une communication élargie. Montreuil: Bréal Editions. Okay, A. ve A. (2005). Halkla İlişkiler. İstanbul: Der. Sabuncuoğlu, Z. (1998). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Bursa: Ezgi. Tortop, N. (1993). Halkla İlişkiler. Ankara: Yargı. Ugeux, W. (1973). Les Relations Publiques. Verviers: Editions Gérard&C. van Bol, J. M. (1989). La Communication des entreprises. Bruxelles: Editions Labor | ||
| 4 | İLETİŞİM SÜRECİ ETMENİ OLARAK HALKLA İLİŞKİLER Prof. Dr. Mete ÇAMDERELİ YARARLANILAN KAYNAKLAR Asna, A. (1997). Halkla İlişkiler: Public Relations P.R. Dünden Bugüne Bir SanatMeslek Öyküsü. İstanbul: Sabah. Balta Peltekoğlu, F. (1998). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta. Bıçakçı, İ. (1998). İletişim ve Halkla İlişkiler. Ankara: MediaCat. Boiry, P. A. (1989). Les Relations publiques ou la stratégie de la confiance. Paris: Editions Eyrolles. Chaumely, J. et Huisman, D., (1989). Les Relations Publiques. Paris: Presses Universitaires de France. Erdoğan, İ. ve Korkmaz, A. (1990). İletişim ve Toplum. Ankara: Bilgi. Usluata, A. (1994). İletişim. İstanbul: İletişim. Göksel, A. B., Kocabaş, F. ve Elden, M. (1997). Pazarlama İletişimi Açısından Halkla İlişkiler ve Reklam. İstanbul: Yayınevi. Gürüz, D. (1993). Halkla İlişkiler Teknikleri. İzmir: E.Ü. İletişim Fakültesi Yayınları. Haering, A. L. (1995). Traits D’unions La communication associative en pratique. Genève: Les Editions IES. Kazancı, M. (1992). Halkla İlişkiler. Ankara: Savaş. Kadıbeşegil, S. (1986). Halkla İlişkilerde Temel İlkeler. İzmir: Tükelmat. Kadıbeşegil, S. (1998). Halkla İlişkilere Nereden Başlamalı? Ankara: MediaCat. Meulemeester, F. (1991). Les Relations publiques c’est simple! Paris: Top Editions. Oktay, M., (t.y.). Halkla İlişkiler Mesleğinin İletişim Yöntem ve Araçları. İstanbul: Der. van Bol, J. M. (1989). La communication des entreprises. Bruxelles: Editions Labor | ||
| 5 | KİŞİLERARASI İLİŞKİLERİN TANIMI VE ÖNEMİ YARARLANILAN KAYNAKLAR Atkinson, R. L., Atkinson, R. C., Smith, E. E., Bem, D. J. ve Nolen-Hoeksema, S. (2010). Psikolojiye Giriş. çev. Yavuz Alogan. Ankara: Arkadaş. Budak, S. (2000). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat. DeFleur, M. H., Kearney, P., Plax, T. G. and DeFleur, M. (2005). Fundamentals of Human Communication: Social Science in Everyday Life. NY: McGraw Hill. Devito, J. A. ve Reardon, K. K. (2002). Kişilerarası İletişim. der. ve çev. Sacide Vural. Bişkek: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayınları. Duck, S. ve McMahan, D. T. (2008). The Basics of Communication. London: Sage. Gergen, K. J. (1971). The Concept of Self. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc. Hartley, P. (2010). Kişilerarası İletişim. (çev.) Ülkü Doğanay vd. Ankara: İmge. Kaya, A. (2010). “İletişime Giriş: Temel Kavramlar ve Süreçler”. s.1-33. içinde Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. (ed.) Alim Kaya. Ankara: Pegem Akademi. Siyez, D. M. (2010). “Kişilerarası İlişkilerin Başlangıcı ve Gelişimi”. s.69-104. içinde Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. (ed.) Alim Kaya. Ankara: Pegem Akademi. Yelken, E. (1990). Kişilerarası İlişkiler. İstanbul: Yeni Asya Yayınları. Yüksel, A. H. (2009). “İletişim Kavram ve Tanımı”. s.1-34. içinde Genel İletişim. (ed.) Uğur Demiray. Ankara: Pegem Akademi. | ||
| 6 | KİŞİLERARASI İLETİŞİM SÜRECİ YARARLANILAN KAYNAKLAR Bacanlı, H. (1997). Sosyal İlişkilerde Benlik: Kendini Ayarlamanın Psikolojisi. İstanbul: MEB Yayınları. Cihangir Çankaya, Z. (2010). “Kişilerarası İlişkiler ve İletişimde Dinleme”. s. 105-122 içinde Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. der. Alim Kaya. Ankara: Pegem. DeFleur, M. H., Kearney, P., Plax, T. G. and DeFleur, M. (2005). Fundamentals of Human Communication: Social Science in Everyday Life. NY: McGraw Hill. Devito, J. A. ve Reardon, K. K. (2002). Kişilerarası İletişim. der. ve çev. Sacide Vural. Bişkek: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayınları. Güngör, N. (2011). İletişime Giriş. Ankara: Siyasal. Gürüz, D. ve Temel Eğinli, A. (2008). Kişilerarası İletişim: Bilgiler-Etkiler-Engeller. Ankara: Nobel. Gürüz, D. ve Temel Eğinli, A. (2008a). İletişim Becerileri: Anlamak-AnlatmakAnlaşmak. Ankara: Nobel. Hartley, P. (2010). Kişilerarası İletişim. çev. Ülkü Doğanay vd. Ankara: İmge. Jandt, F. E. (2009). “Culture”. p. 396-404 in 21st Century Communication: A Reference Handbook –Volume 1&2. ed. William F. Eadie. London: Sage. Kutlu, H. K. (2005). “Kişilerarası İlişkilerde Çatışma”. s. 337-367 içinde İletişime Yeni Yaklaşımlar. ed. Demet Gürüz ve Ayşen Temel. Ankara: Nobel. Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. çev. Osman Akınhay ve Derya Kömürcü. Ankara: Bilim ve Sanat. Öner-Koruklu, N. (2010). “Kişilerarası İlişkilerde Çatışma ve Çatışma Çözme”. s. 223-252 içinde Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. der. Alim Kaya. Ankara: Pegem. Özen, Ö. (2009). “Kültürel İletişim”. p. 119-140 içinde Genel İletişim. ed. Uğur Demiray. Ankara: Pegem. Siyez, D. M. (2010). “Kişilerarası İlişkilerin Başlangıcı ve Gelişimi”. s. 70-104 içinde Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. der. Alim Kaya. Ankara: Pegem. Taylor, S. E., Peplau, L. A. ve Sears, D. O. (2007). Sosyal Psikoloji. çev. Ali Dönmez. Ankara: İmge. Triandis, H. C. (1964). “Cultural Influences upon Cognitive Processes”. pp. 2-48 in Advences in Experimental Social Psychology-Volume I. ed. Leonard Berkowitz. New York: Academic Press. Uz Baş, A. (2010). “Kişilerarası İlişkiler ve İletişimde Güvengenlik”. s. 195-221 içinde Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. der. Alim Kaya. Ankara: Pegem. Wolvin, A. D. (2009). “Listening, Understanding, and Misunderstanding”. pp. 137- 146 in 21st Century Communication: A Reference Handbook –Volume 1&2. ed. William F. Eadie. London: Sage. | ||
| 7 | HALKLA İLİŞKİLERİN ÖRGÜTSEL YAPISI | YARARLANILAN KAYNAKLAR Asna, A. (1997). Halkla İlişkiler Public Relations P.R. Dünden Bugüne Bir SanatMeslek Öyküsü. İstanbul: Sabah. Asna, A. (1993). Public Relations Temel Bilgiler. İstanbul: Der. Balta Peltekoğlu, F. (1998). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta. Demirbaş, A. ve Vayvay, Ö. (2005). “Proje Yönetiminde Takım Liderliği”. V. Ulusal Üretim Araştırmaları Sempozyumu. İstanbul Ticaret Üniversitesi. İşçi, M. (1997). Halkla İlişkiler. İstanbul: Der. Morel, P. (1991). Relations publiques relations presse Une communication élargie. Montreuil: Edition Bréal. Sabuncuoğlu, Z. (1998). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Bursa: Ezgi. Tümer, M. (1975). Yönetim ve Yönetici. İstanbul: Üçler Matbaası. van Bol, J. M. (1989). La Communication des entreprises. Bruxelles: Editions Labor. | |
| 8 | ARA SINAV | ||
| 9 | Örgütsel iletişimin işleyiş süreci | ||
| 10 | Bir iletişim aracı olarak resmi yazılar | ||
| 11 | Bir iletişim aracı olarak özel iş yazıları | ||
| 12 | Bilgi teknolojileri ve iletişim | ||
| 13 | Bilgi teknolojileri ve iletişim | ||
| 14 | Genel değerlendirme | ||
| 15 | Genel değerlendirme | ||
| 16 | FİNAL SINAVI |
Ders Kitabı Malzemesi Önerilen Kaynaklar
ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ AÇIKÖĞRETİM YAYINLARI KAYNAKLARI
Planlanan Öğrenme Aktiviteleri ve Metodları
Değerlendirme
| Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri | Adet | Değer |
|---|---|---|
| Ara Sınav | 1 | 100 |
| Toplam | 100 | |
| Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri | Adet | Değer |
| Final Sınavı | 1 | 100 |
| Toplam | 100 | |
| Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri | 40 | |
| Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri | 60 | |
Staj Durumu
Yok
İş Yükü Hesaplaması
| Etkinlikler | Sayısı | Süresi (saat) | Toplam İş Yükü (saat) |
|---|---|---|---|
| Ara Sınav | 1 | 2 | 2 |
| Final Sınavı | 1 | 2 | 2 |
| Derse Katılım | 14 | 1 | 14 |
| Problem Çözümü | 5 | 1 | 5 |
| Soru-Yanıt | 14 | 1 | 14 |
| Bireysel Çalışma | 14 | 1 | 14 |
| Ara Sınav İçin Bireysel Çalışma | 10 | 1 | 10 |
| Final Sınavı içiin Bireysel Çalışma | 14 | 1 | 14 |
| Toplam İş Yükü (saat) | 75 | ||
Program ve Öğrenme Çıktıları İlişkisi
| PÇ 1 | PÇ 2 | PÇ 3 | PÇ 4 | PÇ 5 | PÇ 6 | |
| ÖÇ 1 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |
| ÖÇ 2 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |
| ÖÇ 3 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |
| ÖÇ 4 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |
| ÖÇ 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |
* Katkı Düzeyi : 1 Çok düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 Çok yüksek